Systema – rosyjski system walki stworzony na potrzeby wojska, jednostek Specnazu, agentów specjalnych i agentów ochrony najwyższego szczebla. Systema ma swoje korzenie w tradycji, kulturze i folklorze Rosji i jej krajów peryferyjnych.

Zasady…

  • 1. Relaks, praca z oddechem…

Rozwijanie energii wewnętrznej co umożliwia zachowanie spokoju w stresującej sytuacji, wyeliminowanie strachu oraz dłuższą zdolność do prowadzenia walki. Stosowanie licznych ćwiczeń oddechowych pozwala ograniczyć bodźce zewnętrzne i skupić się na ataku przeciwnika bądź przeciwników. Trening ten wymaga świadomego udziału, dojrzałości i otwarcia na doznania wewnętrzne.

  • 2. Trening giętkości, elastyczności i przyjmowania uderzeń…

Trening ten pozwala absorbować siłę ciosu o dużej sile. Cechą charakterystyczną jest częste użycie ruchów barkami. Pady, przewroty i obalenia są wykonane bezpośrednio na podłożu na jakim się ćwiczy, bez uszczerbku na zdrowiu. Realna walka to również realne podłoże bez mat. Elastyczność i giętkość pozwala przeprowadzić obronę bez podziału na ciosy, uniki i bloki zachowując ciągłość ruchu. W przypadku gdy dany manewr nie przyniósł skutku przechodzimy do następnego dzięki wypracowanej instynktowej reakcji zaatakowanej części ciała.

  • 3. Techniki nożne.

„Krótkie” uderzenia nożne stosuje się do znokautowania przeciwnika i uszkodzenia stawów. Uderzenia „wydłużone” stosuje się do obalenia przeciwnika, wytrącenia z równowagi lub odepchnięcia. Rozróżnia się także kopnięcia-nadepnięcia. Serie kopnięć wykonuję się w ciekawej kombinacji tzw. „trojki” czyli potrójne uderzenie jedną nogą. Większość kopnięć jest poniżej pasa wymagających mniej czasu, energii i rozciągnięcia, dlatego też sistiemę mogą ćwiczyć osoby w każdym wieku bez „siłowego” rozciągania.

  • 4. Techniki ręczne.

Główna zasada to uderzaj miękką powierzchnią (np. otwartą dłonią) w twarde części ciała, a twardą powierzchnią (pięść, łokieć) w miękkie części ciała. Tak jak przy kopnięciach wykorzystuję się tzw. „trojkę”- trzy uderzenia tą samą ręką. Uderza się zarówno na wydechu i wdechu. Uderzenia „krótkie” stosuję się do znokautowania i szokowania przeciwnika, a „wydłużone” do obalania i wytrącenia przeciwnika z równowagi. Uderza się pod różnymi kątami.

  • 5. Bloki, uniki, pozbawienie równowagi.

Stosuję się pozwalając przeciwnikowi na kontynuowanie ataku wzdłuż zamierzonej trajektorii z jednoczesnym przejęciem jego siły. Ręce trzymane są blisko ciała by nie tworzyć tzw. „pustej” przestrzeni i móc kontrolować napastnika. Podcięcia stosuję się „wchodząc” w ruch przeciwnika. Do obaleń używa się też nadepnięć i kopnięć na stawy kolanowe.

  • 6. Broń.

Obrona przed atakiem nożem, rzucanie nożem, strzelanie, przejmowanie broni krótkiej od napastnika, walka saperką wojskową; ćwiczenia długim kijem i szablą. Jest to podstawowa broń wykorzystywana w systemie jednakże używa się wszystkiego co ma się pod ręką do samoobrony.

  • 7. Plastyczność i ciągłość ruchu.

Poruszanie się jest płynne i bezwysiłkowe wykorzystujące pełny zakres działania wszystkich stawów, koordynację, by nie przerywać obrony nawet przy błędzie lub małej efektywności kontry i płynnie przejść do innej akcji.

  • 8. Obrona z ziemi przed jednym lub kilkoma przeciwnikami.

Podany jest kompleksowy system padów, rzutów, przetoczeń i kontroli atakującego.

  • 9. Ćwiczenia grupowe.

Mające na celu intuicyjne zachowanie podczas grupy napastników. Ćwiczy się nawet obronę przed kilkunastoma napastnikami.

  • 10. Trening dla zaawansowanych.

Rozwijanie energii wewnętrznej, nabycie umiejętności kontroli naprężeń oraz budowanie ich  w ciele człowieka, oddziaływanie na świadomość po przez ruch i oddech.

  • 11. Filozofia.

Po przeniknięciu systemy do grup cywilnych i osobistych doświadczeń życiowych propagatorów – liderów systemy następuje odniesienie do istoty Boga jako centrum wszechrzeczy. Filozofią jest religia chrześcijańska, prawosławna. Tylko głęboka wiara pozwala uniknąć przekroczenia granic obrony koniecznej. Podstawową zasadą jest nie wyrządzać krzywdy i nie reagować ponadto co potrzebne jest w danej sytuacji. Wyzbywanie się nadmiernej agresji. Trening jest sposobem życia i wszechstronnego rozwoju fizycznego, psychicznego i duchowego. Nie rozgrywa się żadnych zawodów sportowych.

  • 12. Hierarchia.

W systemie nie ma żadnych pasów i stopni. O przejściu danego adepta w grono instruktorów decyduje jego bezpośredni mistrz – instruktor podczas oficjalnego egzaminu.

Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o Systemie to sprawdź naszą stronę na Facebooku.

Jeśli chciałbyś zacząć trenować to napisz do mnie e-maila lub zadzwoń – korzystając z zakładki kontakt!